27 Nisan 2009

ŞİYİRLERRR

ÇOK DEĞİL

Çok değil,
beş ay oldu ...

Ne gün saydım, ne ay
fotoğraflarına bakmadım
mektuplarını da unuttum.
Bir tek, nasıl silinir bilmem
“yokluğun” kaldı ..



DUMANALTI

Dumanaltı olmuşum bir Pazar akşamı,
şeffaf bir lacivert gökyüzü, burnumun dibinde..

Şu camlar olmasa
ah şu camlar olmasa da,
gözlerinin yeşilini işlesem tuvalsiz, fırçasız, sensiz..

Yazabilsem lacivert minicik harflerle,
(kimse görmesin diye)
kocaman bir sevda şarkısı alelacele...


ŞİİR YÜREKLİ

kimin aklıdır
bu karpuzdan fener

en sevdiklerimle bezeli
bu sofra

sözcükleri
mum alevinde yazılmış
bu şiirler

kimin niyetidir bu
beni
olduğum gibi
olduğum kadar
sevmek,
varlığımı kutlamak
kimin işidir ..


KUŞLAR

uçarken
kül rengi bulutlar
arasında,
beni de alın
aranıza..

geçerken
griden maviye
gerçekten düşe,
benim de
bir şarkım var
söylenecek..

onu
tutturalım
birlikte..



VELHASIL

bazen
ne susmalarla olur
ne konuşmalarla..

hiç gelmez bazen
beklenen..
sen hiç
gidemezsin
yada..

“böyle gitmez”
deyiverirsin
“ve de öyledir”
diye yanıtlayıverir
seni yaşam ..



ETEKLERİM

Bugün,
Yıldızların üstüne serdim
Eteklerimi..
Cıvıltılarının arasına ..kuşların
Bir çocuk gibi bakan
Gözlerine serdim
Eteklerimi..

Yarın belki
Salına salına giderim
Buralardan.
Eteklerim belimde..
Dilimde nakaratı solmuş bir şarkı.
Elimde..5 taşlarım.
Kafamda
Yıldızlar.kuşlar..gözlerin..



KARGA

Kargalar konar
Her akşam vakti
Komşu evlerin
Çatılarına..

Gündüz ganimeti
Bir yüzük, bir kolye
Ama biliyorumm..
Gözleri hala
Gece
Düşlerimde..



BAKIŞ

Beklemelerde,
akıl..
ne çok
döner de bakar
döner de bakar içerisine
taaa içerisine yüreğin...

Yürek
ne çok haykırır
ne çok...
İçine
taaa içine yaşamın...



BİLDİN Mİ

Isıtmak için ellerimi,
geldim yanına..
tuttun mu...

bu yüreği,
söylenmemiş kalmasın
diye açtım sana
duydun mu..

Gördün mü,
acılanmamı ardından..
bir bedenin içine
hapsolarak.

Kaç sevda yaşadım,
ne çok onardım..
Bildin mi..



ÇITI PITI

Henüz
Çıtı pıtıyken ay
Gökyüzünde,
Bir hilal vakti..

Selamlar söylerim ben
Öksüz yüreğimden
Tüm gelip de
Gidenlere
Bilmem neden..



EL

Başka türlüsünü bilmemek,
Böyle yaşanmalı her şey.
Elinde olmadan
Elinden geldiğince..
Elimde değildi..diyerek.



GÜLÜMSEME

Cıvıldadıkça kuşlar penceremde
Düştükçe dalları ağacın masama..
Akşamın hüznü çöktükçe
İçimde..bir suret belirir ansızın
Bir çocuk gülümser
Gözlerimde..



KEŞKE...

Sessizce düşündüğüm
şeyler var kendime dair,
kendimden yana
epeydir bilmediğin..

Yaşanmamışlıklardan sızan
bir sözcük var ya..
bu yaşıma girerken
hiç sevmediğim..
işte ona inat
işte ona rağmen,
ne varsa birikmiş olan
kafamda ve yüreğimde
bir araya gelmeli artık
bir yerde ve bir gün
ellerimde...

Sevgiyse bu eğer..
olanca yüreklilikle
söylenmeli sevgilerim..
hüzünse bazen,
yaşama dair
taşınmalı ve bilinmeli
gözlerimden..

Uçmaksa bazen kuşlarla
sadece ve sadece
kendi düşlerime doğru
bir gün batımında,
pişmanlıklardan
sorgulardan ırak
açılmalı kanatlarım...

Kaybetmişsem eğer kendimi
sözcükler, görüntüler
sesler arasında bir yerlerde,
öğrenmeliyim
kendimle buluşmamın vaktini
korkusuzca ve huzurla beklemeyi ...

Yaşamsa eğer
hala şu denediğim..
izin vermeliyim
benimle birlikte akmasına,
bazen
kurgulayarak ben’i
bazen
kurgulardan çok uzak...

Çünkü
bir sözcük
var ya hani..
şu her şeyden sonra
geriye kalan..

silinsin isterim artık
şu kırk yaşına gelmiş
yüreğimden..




IŞILDARIM HER GECE

Yıldız tozları
Düşer çayıma
Her gece,
Toz içer
Dize saçarım
Kağıtlarıma..

Yıldız tozları
Düşer dizelerime
Her gece,
Toz iner
Ay çıkar
Mahcemalimde..

Yıldız tozları
Düşer bana
Her gece
Işıldarım..



KİMİN İŞİDİR

Kimin işidir
Düşlerimi tasarlamak?
Omzumdan uzanıp da
Kim fısıldar
Sözcükleri
Kulağıma..
Usulca.

Ne biçim
Işıktır ki
Sızan
O aralıktan
Beni
Ben eder
Seni sen..

Seni
Ben
Eder..
Beni
Sen..



KARDUŞ İÇİN..

Nokta burunlu kızım
Doğurduğum an
Bilmiyordum,
Saçlarının
Dalgalanacağını
Deniz gibi,

Bir yıldız gibi
Işıldayacağını
Gözlerinin..

Ellerinin
Maharetli olacağını
Bu kadar..
Sevgiyle
Kucaklayacağını
Sokaktakini bile.
Bunca
Dirençli olabileceğini
Bir çocuk ruhunun..
Bunca
Merhametli
Ve hala
Bunca
Çocuk..


MONO-DİA-LOG

Bir zamanlar,
konuşurken içimden
kendime hep
kendimden yana..

şimdi
bekliyorum,
gelsen de geçsek diye
kendimin
öte yanına....


HESAPLAŞMA

İstersen kal,
hesaplaşalım yeniden..

Bende,
teki kaybolmuş bir çorabın var
yarım paket sigaran
üç demet maydonozun..

Bunlar, senin bendekilerin.
benimse sende
“gönlüm” var..
Al seninkileri, ver benimkini !


PENCEREM

Seni istedim diye mi
açtım bir sabah
pencerelerimi
dünyaya,

Yoksa da,
seni gördüğümde
açıkmıydı..

Önünde
sardunyalarım,
arsız kır lalelerimle
pencerem...


AYIRDINDA OLMAK

Sevgisizlik ,
Sana olan şiirlerimde değil..
Söyleyecek bir şiiri olmamaktır
Sevgisizlik.


KUŞLARRRR

Kuşlaaaar, üzgünüm..
cıvıltılarınızı
uzun süredir dinlemiyordum,
kanat çırpışlarınızı da..

Ama siz de hiç sıçmadınız
camlarıma !


CÜMBÜŞ

Şiir bu ya,
Benim tuvalimin
ortadan bıçakla ayrılmış
maviler cümbüşünde,
bir yaz akşamı
kuşlarla tekneler yer değiştirir.

Tekneler uçarak gider
kasaba limanına,
kuşlar demir atar
derinine denizin..


ŞÜKÜR

kuşların cikcikleri
her sabah
bir şükür değil mi
varoluşlarına..

ya
benim
her sabah ki
çayım
cigaram
gülücüğüm
selamım da
bir şükür olmasın
varoluşuma?

evet
şükür yaaa..
şükür.


HAYRET

serçelerrrrr
ne bu heyecan
sabah sabah,
penceremde
bin bir türkü
şakımalarrr..
hiç mi
kara haber yok
sizin dilinizde
hiç mi
incinmezsiniz
birbirinizden,
aç açık
yok mu
aranızda
peki..
parasız
pulsuz
ve
bir o kadar da
sevdasız..

ala alaaaa!


İÇİMDE..

Kırmızılar giymişim
Bugün
Güneşe inat
Salınıyorum bahçede..
Mavilere bulanmış
Saçlarım
Gökyüzünü almışım
Tepeme..
Başakların arasına
Uzanıyor kollarım
Parmaklarımda
Taneler..
Bir köşesinde
Yürüyorum
Evrenin
İçimde
Yıldızlar..


YARILAMAK

Yarılandığında hayat
Ömür sığmaz olur
Bedene,
Sözcükler azalır
Ve artar aklın yolları..
Kesinlikler yitirir yerini
Muğlaklaşır renkleri
Auranın..

Zembille iner
Her şey bir anda
Ve huzurla kabuldür
Gelse de gitse de
Her ne ise..
Fırsatlar beklenmez
Yarılandığında hayat,
Olmuşlar vardır
Olacaklar
Olmakta olanlar ve
Şükür ki her daim
Henüz olmamışlar..

Yaşam
Bir kanat çırpışı
Kadar ebedi
El çırpmak kadar
Karmaşık ve
Her gün
Kendince, sessizce
Açılıp kapanan
Çiçeklerin
Tevazusu kadar
Yalındır..

İlginçtir ki
Hayat
Yarılandıkça
Hayattır..


ISKALAMALAR

Kuşlara tembih ettim
Dedim ki;
Geldiğinde bahar
Bana da seslenerek
Haber verin..
Ola ki,
Gözüm görmez
Ruhum duymaz
Tenim coşmazsa
Eğer..


DERS

Gitmelere
Gelemem..
Silmeleri
Yapamam..
Eskileri
Atamam..
Ardıma dönüp
Bakamam..

Düşmem hiç
Ağlamam bir de
Uluorta..

Veririm
Ama alamam..
Söylerim ve
Unutmam..

Bir daha,
Çok defa gelirim
Şu dünyaya
Usanmam.. : ))


SINIR AŞIMI

bir şişe açtım
kırmızı mı kırmızı.

bir kadeh
aldım elime
kızıl mı kızıl..

alev alev
serildim
bir gök
üstüne.

verdim.. aldım
aldım..verdim


HANİ BANAAAA

Biri yaşamış
Diğeri anlamış
Öteki söylemiş
Beriki anlamlandırmış
Ve biri gelmiş
Tüketmişşşş..


DOĞRUDUR..
AMA İNANMIYORUM


mahzun bakmaz çiçekler
öyle mi?
Şefkati bilmez karıncalar
Ya da..

Diyorsun ki,
ölümsüz de değildir
insanoğlu ayrıca .
Ve periler yoktur zaten
gerçek değildir
hiçbir masal..

Ay selam almaz
öyle mi?
Yıldız tozlarıyla da
yıkanamaz kimseler..
Ve de,
her şeyin ve herkesin
derisidir sınırı.

Sigara sağlığa aykırıdır
diyorsun..az içmeli,
Ya da Araflık yapar insanı
gereğinden fazla sevgi..

Öyle mi?


OLAN

Her şey
Rüzgarla uçtu
Yağmurla aktı
Sıvanıp güneşle
Toprağa düştü..

Suçlu değildi
Kimse
ve
Sorumluydu
Herkes..


HANGİ SORUNSALI

Hangi yol eriştirir
Beni sana?
ve
Dosdoğru,
Kıvrıla büküle,
Belki biraz yokuş
ya da,
Çalı çırpı içinden
Çıkıp da gelen
Hangi
Ben’dir
Hangi
Sana?


UZAKLARDAN

Gün gelip de
Bulutlara uzandığım
Vakit,
Diksem gözlerimi
Yoluna
ve
Bir çakıl taşı atsam
Tam vaktinde
Kafana..

Gülümser mi
Oradaki
Sen
Buradaki
Bana?


KEŞİF

yine,
yeniden,
bir kez daha!

aynı dairede
ayrı hallerde..


KAHVE

Kapatıp da fincanı gitti
Telvelerin içinde kaldı
Yaşam..


ŞİFRE

Orada
Arama..

Buradayım..


SORUMLULUK

içindeki her şeyi
söyler mi bu kuşlar
her şakımada..

ne var ne yoksa
katıp da önüne
azgın yağmurlar,
yığar mı önümüze..

dalgaları denizin
tüm öyküyü, savurarak
baştan sona
anlatır mı hiç..

ve kim bilir
ne çok sır tutar
koca dağlar,
çalı çırpı
zerafetiyle..

ve
ben..
neler bilir
nasıl yaşarım,
kalanlarla
içimde..


VARLIK

Hiç
Terk
Etmedim.

Hep
Usulca
Çektim
Elimi,

Üşüyüp
Uyandılar.


KİM

Yaşadı
Hissetti
Anladı
Bildi
Ruhum,

Şaştım
Kaldım
Ben..


devam edecek:)



























Hiç yorum yok: